T. C.

Y A R G I T A Y

ONBİRİNCİ HUKUK DAİRESİ

E : 2012/14718

K : 2013/14276

T : 04.07.2013

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 46. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 06.06.2012 tarih ve 2009/245-2012/146 sayılı kararın YARGITAY’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Fatma Karaman Odabaşı tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ düşünüldü: Davacı vekili, müvekkiliyle Galatasaray Sportif Sınai ve Ticari Yatırımlar A.Ş. ve Galatasaray Spor Kulübü Derneği arasında akdedilen 08.05.2007 tarihli sözleşme kapsamında tüm UEFA kupası ve diğer maçların yayın haklarının münhasıran müvekkiline devredildiğini, bu hususun ihtarnameyle bildirilmiş olmasına rağmen davalının 19.12.2007 tarihinde oynanan UEFA Kupası maçlarından Galatasaray-Avusturya Vienna maçını izinsiz olarak yayınladığı belirterek 50.000 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın 19.12.2007 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davalı şirkete ait radyo kanallarında yayının men’ine, kararın ilanına karar verilmesini talep ve DAVA ETMİŞTİR. Davalı vekili, davanın 5846 sayılı yasayla korunan bir hukuki yararı bulunmadığını, müvekkilinin haber verme kapsamında yayın yaptığını, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu belirterek davanın REDDİNİ İSTEMİŞTİR. Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 2007 yılında yapılan UEFA kupası maç yayın haklarının 08.05.2007 tarihli sözleşmeyle davacıya devredildiği, davalının yayın hakları davacıya ait olan maçı izinsiz olarak yayınladığı, yayın öncesinde davacı şirketin yayın haklarının kendisine ait olduğunu noter ihtarnamesiyle bildirdiği, bu kapsamda davalının davacıya ait yayın hakkına TTK’nın 56 ncı maddesine aykırı olarak haksız eylem niteliğindeki eylemiyle tecavüz ettiği, davacı tarafça maçın radyodan nakli durumunda ödenecek ücret konusunda mahkemeye emsal olabilecek bir delil sunulamadığı, tazminatın BK’nın 42 ve 43 üncü maddeleri kapsamında resen tespitinin gerektiği, TTK 58/e ve BK’nın 49 uncu maddeleri kapsamında manevi tazminat talep koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, takdiren 20.000 TL maddi tazminat ile 10.000,00 TL manevi tazminatın haksız filin vuku bulduğu 19.12.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine KARAR VERİLMİŞTİR. Kararı, davacı vekili ve davalı vekili TEMYİZ ETMİŞTİR.

1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarıyla davacı vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar VERMEK GEREKMİŞTİR.

2- Dava, haksız rekabetten kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin olup, davacı tarafça ayrıca davalı şirkete ait radyo kanallarında yayının men’ine, kararın ilanına karar verilmesi TALEP EDİLMİŞTİR. Buna göre, 6762 sayılı TTK’nın 58 inci maddesi uyarınca haksız rekabetin men’i ve aynı Yasa’nın 61 inci maddesi uyarınca kararın ilanı hakkındaki davacı talepleri yönünden olumlu olumsuz bir karar verilmemesi DOĞRU GÖRÜLMEMİŞTİR.

3- Öte yandan, somut uyuşmazlıktaki talepler yönünden objektif dava birleşmesi söz konusu olduğundan temyiz dilekçesi içeriğiyle sınırlı olmak üzere, maddi ve manevi tazminat taleplerinin her biri yönünden ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, bu hususun dikkate alınmaması da doğru olmamış, yine, uyuşmazlığın niteliği itibariyle davacı tarafça ticari faiz talep edildiği halde kabul edilen tazminat tutarının yasal faiziyle tahsiline şeklinde hüküm tesisi dahi doğru görülmemiş, kararın bu sebeplerle de davacı yararına BOZULMASI GEREKMİŞTİR.

SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.603,80 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 04.07.2013 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ.