Güncellenen Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliğinde Neler Güncellendi?

Dijital Hizmet Vergisi (“DHV”) 1 Mart 2020 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiştir. Mevzuatımıza yeni giren bir vergi türü olması sebebiyle uygulamaya yön verecek olan Genel Tebliğde yer verilen açıklamalar da vergi mükellefleri tarafından yakından takip edilmektedir. Güncellenen Genel Tebliğ taslağı28 Şubat 2020 tarihinde Gelir İdaresi Başkanlığı sitesine eklenmiştir. Söz konusu taslak ile ilgili görüş ve öneriler İdare ile 2 Mart 2020 günü akşamına kadar paylaşılabilecektir.

Peki, güncellenen taslak tebliğde neler güncellendi

Öne çıkan güncellemeleri kısaca aşağıdaki şekilde özetleyebiliriz.

Verginin Konusu:

Dijital içerik olarak değerlendirilmeyecek konulara yer verilmiştir. Bu düzenlemeler doğrultusunda;

  • Dijital verilerin çevrim içi platformlarda depolanması,
     
  • Fiili sunuma konu bir hizmetten faydalanma hakkını temsil eden ve dijital ortamda satılan sinema, tiyatro, konser, müze, spor müsabakaları, otobüs, tren, uçak biletleri gibi biletler,
     
  • Yetki sahibi kurum/kuruluşlar tarafından tertip edilen her türlü şans oyunu ile müşterek bahse ilişkin dijital ortamda satılan ve çekiliş veya bahse katılma hakkını sağlayan bilet veya kuponlar,
     
  • Satılan bir malın çalışabilmesi için zorunlu olan ve satıcı tarafından satış esnasında malın bünyesine dahil edilerek verilen yazılımların dijital ortamda aktive edilmesi veya indirilmesi, bu işlem için ayrıca bir bedel alınmaması kaydıyla dijital ortamda yapılan içerik satışı olarak değerlendirilmeyecektir.

“Kullanıcıların Birbirleriyle Etkileşime Geçebilecekleri Dijital Ortamların Sağlanması ve İşletilmesi Hizmetleri” başlığı altında dijital ortamda mal veya hizmet satışları dolayısıyla malı satan veya hizmeti ifa eden tarafından elde edilen hasılatın verginin konusuna girmemesi için mal veya hizmet satışından kaynaklı edimlerin bu kişiler tarafından yerine getirilmesi ile tüketici haklarının korunmasına ilişkin mevzuattan doğabilecek sorumlulukların bu kişilere ait olması gerektiği belirtilmiştir.

Ayrıca, bu başlık altında yer verilen örnekler genişletilerek;

  • İnternet sitesi üzerinden çeşitli kültür, sanat, spor vb etkinlik biletleri ile ulaşım araçları biletlerinin satışına aracılık hizmetinin,
     
  • Kişilerin mesleki kariyerleriyle ve mesleki ilgi alanlarıyla ilgili paylaşım yapabildikleri dijital ortam sağlanmasının verginin kapsamına girdiği belirtilmiştir.

İlgili mevzuat çerçevesinde yetkilendirilmelerine bağlı olarak faaliyette bulunan Türkiye’de ve yurtdışında yerleşik borsaların, takas merkezlerinin ve saklama kuruluşlarının görev ve yetkileri kapsamında dijital ortamda sundukları hizmetlerin de bu kapsamda değerlendirilmeyeceğine açıklık getirilmiştir.

Muafiyet hadleri hesaplanırken Türkiye’de elde edilen hasılatın, dünya genelinde elde edilen hasılata dahil edileceği belirtilmiştir.

Muafiyete ilişkin belgelendirme ve bildirim yükümlülüğü kapsamında DHV kapsamına giren hizmetlerden Türkiye’de elde edilen hasılatı belirtilen haddi aşmakla birlikte DHV mükellefiyeti tesis ettirmeyen yurtdışında yerleşik hizmet sağlayıcılar, bu durumlarını ilgili hesap dönemini takip eden 30 Haziran tarihine kadar tevsik edeceklerdir. Daha önce bu süre 31 Mayıs olarak düzenlenmişti.

İstisnalar başlığı altında özellikle 5746 Sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun kapsamında tanımlanan Ar-ge merkezlerinde Ar-ge faaliyetleri neticesinde oluşturulan ürünlerin satışı ile münhasıran bu ürünler üzerinden sunulan hizmetlerin istisna edilmesi konusunda detay açıklamalara yer verilmiştir. Bu kapsamda aşağıdaki ürünler bakımından istisna uygulanmayacağı düzenlenmiştir;

  • Pazarlanabilir/kullanılabilir aşamaya gelmiş veya halihazırda pazarlanan/kullanılan ancak 5746 Sayılı Kanun’da tanımlanan Ar-ge merkezlerinde oluşturulmamış ürünlerin geliştirilmesi amacıyla Ar-ge merkezlerinde geliştirilen ürünler,
     
  • 5746 Sayılı Kanun’da tanımlanan Ar-ge merkezlerinde yenilik faaliyetleri neticesinde oluşturulan ürünler,
     
  • 5746 Sayılı Kanun kapsamındaki tasarım faaliyetleri neticesinde geliştirilen /iyileştirilen/farklılaştırılan/oluşturulan ürünler,
     
  • İlgili mevzuata göre Ar-ge kapsamında sayılmayan faaliyetler neticesinde oluşturulan ürünler

Ayrıca, Ar-ge merkezlerinde Ar-ge faaliyetleri neticesinde oluşturulan ürünler üzerinden sunulan dijital hizmetin, ürün sahibi tarafından bu niteliği taşımayan ürünler üzerinden de sunulması durumunda, istisna, münhasıran bu niteliği taşıyan ürünler üzerinden sunulan hizmetten elde edilen hasılata uygulanacaktır.

DHV’nin matrahı konusunda önemli açıklamalar eklenmiştir. Bu kapsamda;

  • Verginin konusuna giren dijital hizmetlerin parçası veya tamamlayıcısı niteliğinde bulunan hizmetler dolayısıyla elde edilen hasılat, bu hizmetler dijital ortam dışında ifa edilse ya da bunlar için ayrıca bir bedel tahakkuk ettirilse veya fatura/benzeri belge düzenlense dahi matraha dahil olacaktır.

Ancak, DHV konusuna giren dijital hizmetin parçası veya tamamlayıcısı niteliği bulunmayan ve işleme taraf olmayan üçüncü kişilerce de işlemden bağımsız olarak ifa edilebilen verginin konusuna girmeyen hizmetlerin birlikte sunulması durumunda, hizmetlerin bedellerinin emsallere uygun tespit edilmesi suretiyle hizmetlerden elde edilen hasılatın ayrıştırılması kaydıyla, matraha sadece verginin konusuna giren dijital hizmetlerin dahil edilmesi mümkün olacaktır.  

  • Birlikte sunulan söz konusu hizmetlerden elde edilen hasılatın belirtilen şekilde ayrıştırılamaması durumunda, hasılatın tamamının matraha dahil edilmesi gerekecektir.

Bu kapsamda tebliğde yer verilen örnek de önemlidir. Şöyle ki; dijital ortamda mal alım satımına aracılık eden ve satıcılarla yaptığı sözleşmeler çerçevesinde satıcılara ait malların depolanması, satılan malların teslimatı ve mallara ilişkin çağrı merkezi hizmetlerini de sunabilen bir mükellefin, mal teslimatı ve çağrı merkezi hizmetleri aracılık hizmetinin parçası ve tamamlayıcısı niteliğinde olduğundan bu hizmetler dolayısıyla elde ettiği hasılatın tamamı matraha dahil iken, satıcılara verdiği depolama hizmetleri dolayısıyla elde ettiği hasılat, emsallere uygun tespit edilmesi kaydıyla matraha dahil edilmeyecektir.

Verginin Oranı:

Verginin konusuna giren birden fazla hizmetin tek bedel karşılığında birlikte sunulması halinde, matraha uygulanacak vergi oranı olarak bu hizmetlerden geçerli en yüksek vergi oranına tabi olan dikkate alınacaktır.

Sonuç olarak, Taslak Genel Tebliğde şu ana dek yapılan güncellemelerin temelde verginin konusu, istisna uygulaması ve matrahın tespitine yönelik olduğu dikkati çekmektedir. DHV matrahı tespitinde, vergiye tabi hizmetler ile birlikte verilen diğer hizmetlerin niteliğinin değerlendirilmesi,  dijital hizmetlerin parçası veya tamamlayıcısı niteliğinde olmaları halinde DHV matrahına dahil edilmesi gerekeceği anlaşılmaktadır. Dijital hizmetlerin parçası veya tamamlayıcısı niteliğinde olmayan ve üçüncü kişilerce de işlemden bağımsız olarak ifa edilebilen verginin konusuna girmeyen hizmetlerden elde edilen hasılat ise hizmet bedellerinin emsallere uygun olarak tespit edilmesi ve dijital hizmetlerden ayrıştırılabilmesi durumunda DHV matrahına dahil edilmeyecektir.

Ayrıca, verginin oranı ile ilgili yukarıda yer verdiğimiz düzenlemeden DHV konusuna giren hizmet türleri itibarıyla DHV oranının Cumhurbaşkanına verilen yetki kapsamında ayrı ayrı düzenlenebileceği ve kapsama giren farklı hizmetlerin birlikte verilmesi durumunda tek bedel yerine hizmet türü bazında (emsale uygun olacak şekilde) bedelin tespit edilmesinin DHV uygulaması açısından önem arz edeceği anlaşılmaktadır. 

 

02 Mart 2020Arzu AKÇURA, YMM | Deloitte Vergi Direktörü

Kaynak: https://www.verginet.net/dtt/1/guncellenen-dijital-hizmet-teblig-taslagi.aspx